مدل‌سازی مطلوبیّت زیستگاه آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در منطقه تیراندازی و شکارممنوع قراویز به روش ENFA

منطقه تیراندازی و شکار ممنوع قراویز به عنوان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در غرب رشته‌کوه زاگرس شناخته شده است. مدل‌های پیش‌ببنی کننده محدوده پراکنش حیات وحش ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی می‌باشند. در این راستا مرز محدوده مطالعاتی برابر حد پراکنش گونه در نظر گرفته شد و سپس با محدوده واقعی پراکنش گونه مقایسه گردید. داده های میدانی جمع آوری شده در قالب روش تجزیه و تحلیل عاملی آشیان بوم‌شناختی، در محیط نرم‌افزار بیومپر برای ارایه مدل مطلوبیّت زیستگاه به کار برده شد. در ماتریس همبستگی داده های نقاط حضور به عنوان متغیر وابسته و اطلاعات 14 متغیر محیطی به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد آهوی ایرانی زیستگاه تپه‌ماهوری با ارتفاع متوسط 590 متر، متوسط شیب ١٣ درصد جنوبی و حداکثر فاصله 1288 تا 1775 متری از چشمه و آبشخور را در تیپ پوشش گیاهی Po. bu – An. gr به عنوان زیستگاه پاییزه و زمستانه انتخاب می کند. آهوی ایرانی در فصل پاییز بیشتر به سمت خارج از مرزهای اصلی منطقه و در فصل زمستان به ماندن در داخل مرزهای منطقه تمایل دارد. میزان تحمل‌پذیری گونه از پاییز 602/0 به زمستان 334/0 کاهش می‌یابد که می‌تواند ناشی از آزاد بودن انجام برخی فعالیت‌های انسانی باشد.